Lies Lefever is een meisje van plezier, ze werkt vaak ’s
avonds en in het zwart. Het had één van haar eigen grappen kunnen zijn,
want met een guitige lach en een ontwapenende eerlijkheid neemt ze
zichzelf nooit te serieus.
Complexloos vertelt ze over zichzelf en haar ‘onnozele liedjes’. Over
het loslaten van verzuurde kritieken en schaamteloze nostalgie. “Ik had
evengoed een naaicarrière kunnen hebben.”