Materie tussen Denken en Zijn - Annemie Onghena

Annemie Onghena schildert uit een beleving, uit een spiritualiteit die ze beheerst en die ze kan beheren – een belezenheid, een betrokkenheid, een zijn. Je voelt hoe doorleefd die spiritualiteit bij haar is, hoeveel evenwicht die heeft; er zit een zeldzame authenticiteit in. Ze badineert daar niet mee – integendeel: haar schaarste van woorden verbergt een geestelijke en emotionele rijkdom: als je zulke rijkdom hebt, kan je je veroorloven de pose te schuwen.

Artistiek betekent dit dat ze meer kan uiten met minder: haar vaardigheden en techniek met de materie zijn verder ontwikkeld, maar ook daarmee gaat ze op een niet-theatrale wijze om. Haar beheersing van diverse technieken staat in dienst van haar expressie, ze verstoort de zuiverheid ervan niet. Meer weglaten, niet in het proces, maar in het eindresultaat, het komt de emotionele dictie van haar werk ten goede. Maar het vergt een breder proces, een gelaagdheid die naar de oppervlakte doorkleurt – niet in groot vertoon van kleur, doch in de soberheid van de uiteindelijk weerhouden artistieke benoeming, in de verfijnd samenhangende tinten van gevoel. 

Gemiddelde: Select ratingPoorOkayGoodGreatAwesome

Your rating: Geen Rating: 5 op 5 (1 stem)