VZW Werkhaven wordt onderdeel van stadsdiensten

Vandaag besliste het college om de vzw Werkhaven vanaf 1 januari 2016 volledig onder te brengen binnen de stadsdiensten. Zo versterkt het stadsbestuur de activering van langdurig werkzoekenden binnen de stad.

 

Werkhaven is een bedrijf dat via sociale economie en lokale diensteneconomie mensen aan het werk brengt. Langdurig werkzoekenden, geselecteerd door VDAB, krijgen via Werkhaven een tewerkstelling van maximum vijf jaar en worden begeleid om door te stromen naar een regulier contract, binnen of buiten de stad. Zij voeren taken uit die behoren tot de dienstverlening van de stad.

 

Werkhaven is een vzw en wordt vanaf 1 januari 2016 een interne stadsdienst. Een 200-tal werknemers veranderen daardoor van werkgever. Dit zijn arbeiders, de zogenaamde doelgroepmedewerkers, maar ook hun omkadering, meewerkende teamleiders en werkleiders. De recente wijzigingen aan het Vlaamse decreet lokale diensteneconomie maken het mogelijk om de inschakelingstrajecten van de vzw Werkhaven naar de stad over te dragen. Er gaan geen subsidies of arbeidsplaatsen verloren.

 

Deze beslissing versterkt het engagement voor sociale tewerkstelling bij de stad Antwerpen. Het succesvol activeren van langdurig werkzoekenden en de doorstroom naar reguliere jobs is een van de basisopdrachten van de personeelsdienst van de stad.  Het is een taak van alle bedrijfseenheden van de stad Antwerpen om zich te organiseren op de integratie van sociale tewerkstelling.

 

Medewerkers met een afstand tot de arbeidsmarkt krijgen loopbaanbegeleiding op maat. Momenteel stroomt per jaar 30 % van de doelgroepmedewerkers door naar een normaal contract. Er komen dus evenveel plaatsen vrij om langdurig werkzoekenden een inschakelingstraject te laten starten. De LDE-medewerker (lokale diensteneconomie) kan intern doorstromen naar een reguliere functie bij de stad of extern indien het gewenste jobdoelwit niet beschikbaar is bij de stad.

 

Door de inkanteling zullen de doelgroepmedewerkers een loon krijgen volgens de stadsbarema’s in plaats van het gemiddeld minimum-maandinkomen (GMMI). Dit zorgt voor een aanzienlijk financieel voordeel voor de arbeiders, afhankelijk van het huidige individuele loon. De meerkost wordt opgevangen binnen het budget van de stad zonder negatieve gevolgen voor de inspanningen op het vlak van sociale tewerkstelling. Voor de omkadering geldt het principe dat het loonbarema behouden wordt.